XI konferencja LUL odbyła się 5 października 2024 roku w Kurozwękach i  trwała od godz. 9:00 do 18:00-19:00.

Prelegenci i wykłady:

• Adam Nosko – „Pustelnia (rekluzja) bł. Doroty z Mątów - Zapomniane miejsce w katedrze.”

• Wojciech Lipski – „Matejkowski koncept błędu jako drogowskaz do historycznych prawd Józefa Szujskiego”

• Michał Chlipała – „Wypadki krakowskie z 1923 r. z punktu widzenia policji”

• Tomasz Kurowski – „Kto, jak i po co zarządza zasobami genomicznymi roślin uprawnych”

• Gabriel Maciejewski – „Porwanie królewicza Jana Kazimierza, zapomniany epizod polskiej historii.”

W związku z częścią oficjalną i nieoficjalną zgromadziłem sporo materiału, w tym prawie 400 zdjęć. Postanowiłem podzielić również część oficjalną, żeby relacje z konferencji pojawiały się szybciej.

Dziś będzie jeden wykład.

Adam Nosko – Pustelnia (rekluzja) bł. Doroty z Mątów - Zapomniane miejsce w katedrze.

Jestem przewodnikiem, a przewodnicy są "pijawkami wiedzy". Tytuł zaproponowała dr hab. Marta Kowalczyk z Wyższego Seminarium Duchownego w Elblągu. Dr hab. teologii Marta Kowalczyk została odznaczona "Krzyżem Pro Merito Melitensi". Wyróżnienie przyznał jej - obecnie zajmujący się działalnością charytatywną - Suwerenny Rycerski Zakon Maltański.

Odznaczenie dr hab. Marcie Kowalczyk przekazał pierwszy wiceprezydent Zakonu Maltańskiego w Polsce dr n. med. Maciej Kosztuski. Uroczystość odbyła się 27 maja na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie.

Dr hab. Marta Kowalczyk pochodzi z Elbląga. W pracy naukowej zajmuje się m.in. przypomnieniem i popularyzacją postaci bł. Doroty z Mątów Wlk.

Jest absolwentką Instytutu Kultury Chrześcijańskiej i UWM w Olsztynie. Prowadzi wykłady w WSD w Elblągu i jest członkiem Centrum Badań Interdyscyplinarnych Probalticum UWM w Olsztynie. Jest członkiem rady duszpasterskiej Diecezji Elbląskiej i autorką książek dotyczących duchowości kobiet, postaci średniowiecznych mistyczek oraz wielu artykułów dotyczących historii duchowości, szeroko rozumianych chrześcijańskich tradycji i rytuałów świątecznych.

https://elblag.gosc.pl/doc/3925849.Marta-Kowalczykodznaczona

https://wydawnictwom.pl/brand/3155-marta-kowalczyk?srsltid=AfmBOooG4PqXqDzsuRt5vXFt6oN2CH3wWnEyI_ArdO3okeIdWp8gudRL

Wokół niej temat "krąży” 2 lata i nie skutkuje żadnymi badaniami. W Kwidzynie zamek było połączony z katedrą - rzadko spotykane rozwiązanie. Aneks zawierający schody - jest to przy prezbiterium. To jest trzeci kościół budowany w tym miejscu - jakby trzy katedry i do tego potrzebne były schody, żeby wprowadzić wiernych na piętro.

Jest to jeden z wizerunków, bo nie wiadomo do dzisiaj jak wyglądała.

W 1945 roku franciszkanie ustanowili celę jej imienia. Cały kościół należał przedtem do Luteranów. Chodziło o przywrócenie kultu Doroty z Mątów, bez próby umiejscowienia rekluzy.

Próba przymierzenia miejsca rekluzy. Tutaj wskazuje się  na snop światła przenikający do środka jak na wizerunku świętej.

Rekluza - skrajnym rodzajem rekluzji było zamurowanie w celi aż do śmierci. Eremita to żyjący na pustkowiu. Stąd różnica. Na anachorenie nastąpiło oddzielenie od żywych. To była jakby śmierć za życia - poświęcenie dla Boga. Nie wszyscy mają właściwą motywację - poświęcenie dla Boga. Stąd nie wszyscy się nadają do rekluzy.

Na mapce jest to pollnische luteranishe kirche.

Jak traktować regułę rekluzji? - wg dr Marty - ściśle.

Z reguły pomieszczenie na pustelnię powinno mieć max 3m2.

Dr Marta zaprzecza różnym pracom habilitacyjnym różnych polskich uczonych.

Opis po angielsku i po przetłumaczeniu:

Hagioskop, w architekturze. każdy otwór, zwykle ukośny, wycięty przez ścianę lub pomost w prezbiterium kościoła, aby umożliwić zgromadzeniu - w transeptach lub kaplicach, z których ołtarz nie byłby widoczny - obserwowanie podniesienia hostii (chleba eucharystycznego) podczas mszy. Podobne otwory są czasami umieszczane, aby umożliwić asystentowi zobaczenie ołtarza w celu zadzwonienia małym dzwonkiem w odpowiednich odstępach czasu od podniesienia eucharystii w ramach przygotowań do komunii lub aby umożliwić komuś w zakrystii powiadomienie dzwonka. Hagioskopy są bardziej powszechne w Anglii niż w Europie kontynentalnej.

Przetłumaczono z DeepL.com (wersja darmowa)

Tutaj w Kwidzynie ołtarz był gdzie indziej:

Wypowiedzi dr Marty nie były jakimś atakiem skierowanym przeciwko konkretnej osobie, ale chodziło o stwierdzenie, że z rekluzy nie było widoku na ołtarz, a powinien być.

Drzwi:

prawdziwe, jedyne rekluzorium w Polsce .

Reakcją było wielkie zdziwienie. Stąd był widok na "podniesienie" w czasie mszy .

Funkcjonujemy na pewnej tezie, bo nie mamy 100 % pewności.

Nie badano belek i desek znajdujących się na zdjęciu - nie poddano datowaniu. Zdecydował o tym zapewne jakiś przeciwnik dr Marty.

Na zdjęciu widok na podniesienie.

W Gdańsku traktowano ją jako błędnowierczynię, dziewczynę z ludu. Zarzucano jej ekstatyczne podniecenie w czasie "podniesienia".

Były dwa otwory - sacrum i profanum

Otwór do przyjmowania pokarmów był w postaci obrotowej szafki.

Otwór doświetlający u góry, rzucający snop światła z nieba. Jest też otwór zamurowany później przez protestantów, żeby ukryć ślady kultu. Otwór naświetlający był skierowany na wschód czyli na jutrznię. Zamurowanie wykonano cegłą współczesną!

Zdjęcie w górę na sufit.

W tekście jest stwierdzenie kanonika żeby zrobić jej przestrzeń w kościele.

Przewija się w tekście "w kościele".

Z drugiego tekstu wynika duży wpływ Jana z Kwidzyna.

Tutaj poziom średniowiecza był był tylko 80 cm nižej.

Była zamurowana 14 miesięcy bez 3 dni.

Pogrzeb:

Tezy Doroty przeszły przez "filtr" odpowiedniego znaczenia.

Uzupełnienie

Bł. Dorota z Mątów (1347 – 1394) jest czczona jako błogosławiona lub Święta*.

Przed uroczystym wstąpieniem do rekluzji, powstałej na prawie biskupim w lub przy katedrze pomezańskiej (02.05.1393), była żoną gdańskiego płatnerza Wojciecha (Adalberta) Swertfegera i matką dziewięciorga dzieci. Małżonkowie Dorota i Wojciech Swertfegerowie zamieszkiwali w Gdańsku, przy ul. Długiej 64.

Ponad dwudziestosześcioletni okres małżeństwa i okres pierwszych dziewiętnastu miesięcy wdowieństwa stanowiły łącznie tzw. okres gdański (1363 – 1391) w życiu bł. Doroty Swertfeger. Jak wynika z przytoczonych źródeł, bł. Dorota zamieszkiwała w Gdańsku, przy ul. Długiej 64 przez ponad dwadzieścia osiem (28) lat, tj. od dnia zawarcia związku małżeńskiego (15.08.1363 r.) do dnia wyjazdu do Kwidzyna

(27.09.1391 r.), Od dzieciństwa pielęgnowała życie kontemplacyjne i dziewictwo duchowe. Dojrzewając organicznie do pustelnictwa w rekluzji, nie zaniedbywała jednocześnie obowiązków wynikających z małżeństwa i macierzyństwa. Stan małżeński przeżywała w duchu stałego zaparcia się siebie, w celu jak najdoskonalszego wypełnienia woli Bożej. Była obdarzona przez Boga intensywnym życiem duchowym i zaszczycona unikalnymi darami: modlitwy mistycznej, czytania sumień (kardiognozji), bilokacji, pokuty habitualnej, wstawiennictwa w sprawach trudnych i niemożliwych, kierownictwa duchowego, macierzyństwa duchowego oraz stygmatów w postaci setek ran od Boga. W przestrzeni duchowej była w stanie pogodzić obie misje, żyjąc w warunkach tzw. ukrzyżowania woli. Ciężar życia małżeńskiego, naznaczonego śmiercią ośmiorga dzieci i zaostrzającymi się konfliktami małżeńskimi, był znaczny. Nie mniejszy był wysiłek związany z prowadzeniem intensywnego życia kontemplacyjnego i ekspiacyjnego.

Bł. Dorota wysoce ceniła sobie łaskę codziennego odnowienia ducha (łac. renovatio spiritus, wł. rinnovazione dello spirito). Jako miejsca optymalne, w celu budowania przestrzeni samotności (łac. solitudo) i sprzyjające osobowemu wycofaniu się (gr. anachoresis).

Ceniła sobie możliwość nawiedzania i pozostawania w czterech umiłowanych kościołach miasta Gdańska: kościele Mariackim, kościele św. Katarzyny, kościele Dominikanów i kościele Bożego Ciała.

Jak wynika z zeznania świadka Łucji Głogowej, beginki, żony Piotra z Głogowa, złożonego dn. 19 października 1404 r. w toku procesu kanonizacyjnego bł. Doroty z Mątów: zeznająca nie widziała, żeby Dorota robiła coś innego, niż rano nawiedzała kościół czy kościoły w miasteczku Gdańsk, i bardzo rzadko zwykła wychodzić, jak dopiero po Nieszporach. I wiele razy widziała ją, że w kościele klęczy i pobożnie się modli. Potwierdził to w zeznaniu procesowym, złożonym dn. 30 października1404 r. świadek Jan z Kwidzyna: również gdy była w małżeństwie, wcześnie rano nawiedzała kościoły, zanim bramy kościoła zostały otwarte; po ich otwarciu wchodziła z pobożnością, pozostając tam aż do końca nabożeństw, które na

ogół w rzeczonym miasteczku Gdańsk trwają aż do południa, nie wychodząc, chyba, że przynaglona szczególną koniecznością. A ilekroć miała przeszkodę w nawiedzeniu kościoła, tylekroć bardzo się smuciła.

Zaś w ostatnim, trzynastomiesięcznym okresie pustelni – rekluzji (02.05.1393 – 25.06.1394). Błogosławiona z wielką intensywnością zajęta była praktycznie wypraszaniem u Pana Boga konkretnych cudów, na rzecz zgłaszających się osób, które o wstawiennictwo u Boga ją jako rekluzę prosiły. Po zgonie Błogosławionej dynamika wstawiennictwa skutkującego nieprzeliczonymi cudami w sprawach trudnych i niemożliwych spotęgowała się jako istotne potwierdzenie charyzmatu dorotańskiego kierownictwa duchowego.

 _____________
*  Dopuszczalność obu form kultu wynika stąd, że Kongregacja ds. Świętych Pańskich Stolicy Apostolskiej orzekła, na podstawie dekretu papieża Pawła VI z dn. 09 stycznia 1976 r., w sprawie zatwierdzenia jej kultu i stwierdzenia heroiczności cnót, że Dorota z Mątów może być czczona jako błogosławiona lub święta, w zależności od tego, jaki zwyczaj panuje w poszczególnych diecezjach.

W Polsce zasadniczo przysługuje jej kult błogosławionej. Szczególnie czczona jest w diecezjach: elbląskiej, gdańskiej, pelplińskiej, toruńskiej i warmińskiej. W Niemczech czczona jest jako święta.

ttps://czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/sg/article/download/6391/7149/13542

Gdańskie_święte_ustronia_bł_Doroty_.pdf

W tym domu przy ul. Długiej w Gdańsku mieszkała Bł. Dorota z Mątów jak widać na owalu nad wejściem.

 

---

tagi: lul  marta kowalczyk  kwidzyn  dorota z mątów  adam nosko 

	Andrzej-z-Gdanska
	8 października 2024 19:41

27     1449    13 zaloguj sie by polubić